پيام

حوالي نور
92/6/25

+ برگرفته از کتاب شيدايي: *آمده بود براي رفتن!نه خورشيد بود نه مهتاب نه ستاره اما ميدرخشيد جنسش از هرچه بود شفاف بود دلش آينه بود آنطور که ميتوانستي زلالي فطرت را در آن ببيني تا بود نام و نشانش برايش نان نشد عائله مندي و مستأجري و... تار و پود وجودش از عشق سرشته بود و سرقفلي سراي قلبش در رهن محبت خدا بود و خلق خدا خاکي بود ساده و بي پيرايه اما انگار عطر خدا را داشت*

حوالي نور 92/6/26

بي هياهو کارش را انجام داد و...رفت.زنده که بود مرگ را طلب کرد تا زنده بماند و جاودان...براي هميشه!جنگ برايش تمامي نداشت.*شهيدي زيست تا به شهدا رسيد* که در کلام آقاست:*امروز زنده نگاه داشتن ياد و خاطره ي شهدا کمتر از خود شهادت نيست*

کتاب شيدايي:مجموعه خاطرات علمدار روايتگري حاج شيخ عبدالله ضابط

انشاءالله بعضي خاطرات رو فيد ميزنم

اين کتابو خيلي دوس دارم...هراز چن گاهي از قفسه کتابام ميرام بيرونو مرورش ميکنم...

روح آدمو پرواز ميده..